Alimenty na dziecko w 2023r. – pytania i odpowiedzi część II

III. Czas trwania obowiązku alimentacyjnego rodziców.

Zgodnie z poglądami doktryny obowiązek alimentacyjny rodziców trwa do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymywania się, co stanowi jedyne kryterium, od którego zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku. W konsekwencji, dziecko, które osiągnęło pełnoletność nie traci uprawnień do alimentów nawet, jeżeli zdobyło wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, ale pod warunkiem, że podejmuje starania o kontynuowanie nauki, przejawiające się w realnych, a nie jedynie deklarowanych lub pozornych działaniach zmierzających do zdobycia wyższych kwalifikacji
lub wykształcenia. (Wyrok Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 18 marca 2020r., sygn. akt III RC 17/19). Powyższe oznacza, iż rodzic nie może uchylić się od obowiązku alimentacyjnego wyłącznie powołując się na to, że dziecko jest już pełnoletnie, a co za tym idzie, jest w stanie samodzielnie się utrzymywać.

IV. Czym są usprawiedliwione potrzeby dziecka?

Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w Uchwale SN z dnia 16 grudnia 1987r. o sygn. akt III CZP 91/86 która wskazuje, iż „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.” Są to potrzeby zarówno materialne jak i niematerialne, obejmują one m.in.: potrzeby fizyczne (np. wyżywienie, mieszkanie, leczenie, chemia i artykuły higieniczne), potrzeby duchowe (np. realizację hobby dziecka, rozrywkę – wyjście do kina lub parku rozrywki, wyjazdy w czasie wakacji oraz ferii), a także zapewnienie możliwości edukacji poprzez zakup m.in. podręczników, zeszytów, opłacenie korepetycji.

V. Czym są możliwości zarobkowe zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych rodzica?

Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego (rodzica płacącego alimenty) określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. (Uchwała SN z dnia 16 grudnia 1987r. o sygn. akt III CZP 91/86). To, iż rodzic pozostaje bezrobotny nie zwalnia go z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, jeśli byłby w stanie w normalnych okolicznościach pozyskać pracę. Ponadto, jeśli rodzic osiąga niskie dochody, ale jego możliwości zarobkowe kształtują się na wyższym poziomie (np. mógłby zmienić pracę bądź świadczyć ją na pełen etat, a nie ¼ lub ½ ) obowiązek alimentacyjny nie zostanie zmniejszony z uwagi na rzeczywiste zarobki zobowiązanego, jeśli istnieją przesłanki, iż byłby on w stanie osiągać większy dochód przy wykorzystaniu pełni swoich możliwości zarobkowych.