Przerwa w karze – Gdańsk

Przerwa w karze, to potoczne określenie przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności, a także zastępczej kary pozbawienia wolności. W przeciwieństwie do odroczenia wykonania kary instytucja ta dotyczy skazanego, który rozpoczął już odbywanie kary. Przerwy w wykonaniu kary udziela sąd penitencjarny, będący sądem okręgowym, w którego okręgu skazany przebywa – nasi prawnicy w takich sytuacjach dzięki rodzinie lub na prośbę skazanych skrupulatnie zapoznają się ze sprawą i szacują szanse na skorzystanie z dobrodziejstwa przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności. Podobnie jak w przypadku odroczenia wykonania kary istnieją sytuacje, w których Sąd może, a także musi udzielić przerwy w wykonaniu kary. Zgodnie z art. 153 § 1 k.k.w. Sąd penitencjarny udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary do czasu ustania przeszkody. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym jego dalszy pobyt w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Natomiast zgodnie z art. 153 § 2 k.k.w. Sąd penitencjarny może udzielić przerwy w wykonaniu kary, jeżeli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne, rodzinne lub osobiste. Względy te to przykładowo choroba skazanego inna niż wymieniona w art. 153 § 1 k.k.w, choroba członka jego rodziny, a także potrzeba udzielenia rodzinie okresowej pomocy w zdobyciu środków do życia, czy potrzeba uregulowania ważnych spraw zawodowych, materialnych lub osobistych skazanego.

W przypadku tzw. przerwy obligatoryjnej udzielonej na podstawie art. 153 § 1 k.k.w.- może trwać do czasu ustania przeszkody uniemożliwiającej wykonanie kary pozbawienia wolności. Natomiast z tzw. przerwy fakultatywnej - udzielonej na podstawie art. 153 § 2 k.k.w. może korzystać kilkakrotnie, jednakże łączny okres jej trwania nie może być dłuższy niż 1 rok. Kodeks karny przewiduje możliwość przekroczenia tego okresu, ale wyłącznie w przypadku określonym w (art. 151 § 3 k.k.w.)., gdy osobą korzystającą z przerwy w odbywaniu kary jest kobieta ciężarna lub matka w okresie 3 lat po urodzeniu dziecka i sprawowania nad nim opieki.